مصاحبه هفته گذشته سخنگوی ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی که در آن رقم بدهی نجومی چند بدهکار به بانک‌های دولتی اعلام و سپس این افراد به طور ضمنی تطهیر شدند، اعتراض و حتی تمسخر محافل سیاسی – رسانه ای کشور را برانگیخته است.
عمق زشتی این مصاحبه وقتی روشن شد که سخنگوی قوه قضائیه و دادستان کل کشور ادعای سخنگوی ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی را تکذیب و اعلام کرد تاکنون هیچ مفسدی از سوی ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی به قوه قضائیه معرفی نشده است. سخنگوی قوه قضائیه همچنین به طعنه یادآوری کرد که چطور اول اعلام می کنند ۶۵ ابر بدهکار یافتیم بعد از ۴روز می‌گویند نشستیم و با آنها به تفاهم رسیدیم و تعدادشان به ۲۰ نفر کاهش یافت...؟!
از ستاد مبارزه با فسادی که محمدرضا رحیمی رئیس آن باشد چنین کارهایی عجیب نیست.
هرچند اعتراض عموم عدالتخواهان به مصاحبه سخنگوی ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی قابل تقدیر است اما نباید فراموش کرد که مساله اصلی این مصاحبه و عملکرد این ستاد، فقط «نشستن» با ابر بدهکاران بانکی و یا ارایه اطلاعات نادرست از معرفی مفسدان قوه قضائیه نیست. در پس مصاحبه علی آقا محمدی پیامی فوق‌العاده خطرناک وجود دارد.
وقتی سخنگوی ستاد مبارزه با فساد می گوید ۶۵نفر ابر بدهکار را شناسایی کرده‌ایم که ۶هزار میلیارد تومان بدهکارند بعد تلویحاً ایشان را تطهیر می‌کند، با این بیان خواسته یا ناخواسته آب را گل آلود و فضا را برای فعالیت مفسدان بزرگ مهیاتر و تشخیص مفسد از سالم را مشکل‌تر می‌کند.
این رویه، همان رویه اشتباه آقای احمدی‌نژاد از ۶سال پیش به این سو است که دایماً از باندهای بزرگ، مافیاهای عظیم حرف می زد اما کار مشخصی برای شناسایی و سپردن این مافیاها به دست قانون انجام نمی داد. یکی دوبار هم تلویحاً به نامهایی از مفسدان اشاره کرد که هر بار اشتباه از آب درآمد (عزل مدیر عامل بیمه ایران و ریختن آبروی وی یا اتهام غیر دقیق و اشتباه به مدیر عامل سابق بانک پارسیان)
این نوع اطلاع رسانی ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، به سه نوع مخاطب، سه پیام جداگانه می دهد:
۱- به مفسدین جزء و افراد در معرض فسادهای کوچک و متوسط می‌گوید مفسدین بزرگ آنقدر زیاد و فعال هستند که کسی به فسادهای کوچک شما کاری ندارد. الان دنبال فسادهای فلان میلیاردی هستند و این خلاف جزیی شما در بخوربخورهای کلان اینها به حساب نمی‌آید.
۲- به کارآفرینان سالم پیام میدهد که در این کشور، تلاش و کارآفرینی و جهاد اقتصادی نکن چون فردا ممکن است یک آقا محمدی نامی پیدا شود و کار تو را فساد بخواند بعد تو را دعوت کند، با توبنشیند(!) و پس فردا بگوید، نه! بررسی کردیم و فساد نبود. تو می‌مانی و آبروی رفته و نگرانی دایمی که دوباره کی سراغت خواهند آمد.
۳- و اما بدترین پیام این نوع اطلاع رسانی غیر دقیق و مبارزه سردرگم با فساد، به مردم عادی و تشنه مبارزه با فساد می رسد. چرا که عموم مردم را از مبارزه با فساد مأیوس می‌کند و به همه پیام میدهد که اوضاع مبارزه با فساد شیرتوشیر است و مفسدهای فلان میلیاردی کاری ندارند و شاید زورشان به آنها نمی رسد و شاید هم ...
چه باید کرد؟
در شرایطی که آقای محمدرضا رحیمی رئیس ستاد مبارزه با فساد است و سخنگوی این ستاد، چنین پیام‌های خطرناکی به جامعه منتقل می‌کند، چه باید کرد؟ وظیفه نخبگان، رسانه ها و گروه های مرجع چیست؟
هر چند امر مبارزه با فساد، تعلل و غفلت زیادی صورت گرفته، اما برای تحقق این هدف، خوشبختانه مسیر روشن است. فرمان ۸ماده‌ای رهبر انقلاب که اخیراً سالگرد دهمین سال صدورش را یادآوری کردند، کاملاً صریح و شفاف است و جای تعلل و تفسیر باقی نمی‌گذارد این دولت‌ها هستند که تعلل و تغافل می‌کنند. با این تفاوت که رئیس جمهور قبلی شعار مبارزه با فساد نمی داد ولی رئیس جمهور فعلی اساساً با شعار مبارزه با فساد از مردم رأی گرفت...
در این شرایط، تکلیف و کاری که از دست نخبگان و صاحبان بیان و تریبون بر می‌آید این است که بطور مستمر و خستگی ناپذیر فرمان ۸ماده‌ای را از مسوولان سه قوه مطالبه کنند، تجربیات جهانی در مبارزه با فساد را ترجمه و منتشر کنند، با پیگیری سرنخ های فساد و علنی کردنش، تا می‌توانند فضا را برای مفسدان ناامن کنند و در این راه، آماده رفتن به دادگاه هم باشند و از طعنه مفسدان و بعضاً همکاران رسانه‌ای که مبارزه با فساد را «سیاسی کاری و باند بازی سیاسی» عنوان می‌کنند، نه مایوس شوند و نه بگذارند مردم مایوس گردند.
منبع: جهان نیوز
خبر مربوط به 25 اردیبهشت 90
